to język, którym posługują się mieszkańcy Galicji. Narodził się około wieku IX naszej ery jako konsekwencja ewolucji łaciny w podbitej przez Rzymian Gallaecii, na bazie wielu istniejących równocześnie języków celtyckich lub paraceltyckich. W póĽniejszej fazie na jego kształt wpłynęły języki rozmaitych ludów osiedlających się na terytorium Galicji: Swebów, Wizygotów i w mniejszym zakresie Arabów. Po okresie wielkiego splendoru w wiekach średnich, język galicyjski doznał destrukcyjnego procesu wypierania przez język kastylijski, trwającego kilka wieków, który zaostrzył się w czasach trwania dyktatury frankistowskiej.

Mimo to przetrwał jako język używany powszechnie wśród mieszkańców Galicji: szacuje się, że 88% posługuje się nim stale lub okazjonalnie, rozumie go zaś 94 % obywateli Galicji.

Od 1983 roku, w którym to Parlament Galicji uchwalił Ustawę o normalizacji języka galicyjskiego (Lei de normalización lingüística), proces uzdrawiania kondycji języka nabrał rozmachu i stał się zadaniem zarówno administracji publicznej, jak i wielu innych instytucji działających na terytorium Galicji. Wspólne wysiłki zmierzają do intensyfikacji użycia języka galicyjskiego w życiu publicznym, w szkolnictwie, kulturze, biznesie i środkach masowego przekazu.